Hm, ja tam nie mam w sobie za dużo z poety. ale jednak coś tu dam



Raz złamana, obietnica wieczna,
Zalśni jasno i cicho zgaśnie.
Czy zemsta jest tutaj konieczna?
Nienawiść niech spokojnym snem zaśnie.

Co się dzieje w twojej nikłej duszy?
Czujesz skruchę, złość czy pogardę?
Czy twoje serce coś wreszcie ruszy?
Czy wyznasz światu całą prawdę?

Osoba niedotrzymanym słowem spętana,
Błądzi po labiryncie swojej duszy.
Szuka wyjścia, by być znów roześmiana.
By nienawiść do końca skruszyć... 



I jeszcze jeden wierszyk. O bitwie



Gwiazdy w księżyca blasku znikły.
Światło w głębi mroku się skryło.
W sercu płomień zabłysł nikły.
Życie w martwe ciało powróciło.

Woń słodka krwi wokoło się unosi,
Otoczona śmierdzącym trupów odorem.
Kapłan nabożeństwo pogrzebowe głosi.
Wiatr przynosi już znajomą zmorę.

Zabłysła zimna stal gniewnych oręży.
Płacz się rozniósł i gorzki lament.
Dobro przegra, zło haniebnie zwycięży.
W świecie niesie się ból i zamęt.

Pieśń niebiańska niebiosa rozdziera.
Płaczą nad ludem piękni aniołowie.
Rycerstwo wrogu się dzielnie opiera.
Wszyscy się radują w radosnym słowie.

Podniósł ku niebu niewidomy oczy.
Usłyszał głuchy lutni barda dźwięki.
Inwalida po leśnej ścieżce kroczy.
Powstało szczęście na miejsce udręki.

Równowaga zachowana być musi.
Raz zło dobro zwycięży podstępem.
Raz dobro zło na czas pewien zdusi.
Wszystko zgodnie, tym samym tempem.

Ostatnio edytowany przez Yavanna (2011-05-19 19:08:00)

Ty

Patrzę się na ciebie z odrazą.
Ty tego nie widzisz,
Pewnie się mną brzydzisz,
Tak jak ja.
Cofasz swe serce,
W jadowite kły.
Dajesz je diabłu,
Szatańskiemu, czerwonemu światłu.
Powiedziałam ci "Tak",
Ty powiedziałeś "Nie",
Odpychasz mnie.
A, gdy już o tobie zapomniałam,
Pogodziłam się ze wszystkim,
Ty się pojawiasz i mówisz "Tak".
A ja wtedy odpowiadam "Nie",
I żegnam cię.
A ty nie dajesz za wygraną,
Ja się męczę.
Krzyczę ci w twarz me bóle i dręczące wspomnienie.
Wspomnienie ciebie,
wspomnienie bólu.
Wspomnienie cierpienia,
Krwi i,
Udręki.
Jak ci wybaczyć?
Jak cię przywrócić?
Nie wiem i próbować nie chcę.
Jesteś zły,
Egoista z ciebie.
Jak chcesz to przychodzisz, jak nie masz ochoty to odstawiasz Mnie.
A ja zabawką nie jestem i mówię ci "Nie".
Nie przychodź już do mnie i nie dręcz mnie.
Mówię ci, "Nie, nie, nie".
I zrozum to.
Nie przyjmę cię,
Do mego serca.
Żegnam cię.
I nie wracaj więcej.
Twa twarz jest mizerna,
Oczy smutne.
Dziś mnie to nie przejmuje.
Żegnam cię.
Teraz ujrzeć chcę wielkie wrota,
Wielkie drzwi,
Co do miłości prowadzą dziś.
Więc, żegnam, żegnam cię!
I dość,
Nie pamiętam już.
W głowie tylko huk,
A potem pustka.
I ból,
oraz smutek.
Już ostatni raz mówię ci,
Żegnaj.
Kończę,
I coraz pewniej kroczę,
Do wrót,
Do wielkich drzwi,
Gdzie miłość,
Gdzie zapomnienie,
Radość,
I troska tkwi.

__________________________________
Wiersz był już umieszczany w Kąciku Poetyckim...
Mam nadzieję, że się spoba.

Ostatnio edytowany przez Zielarka I (2011-08-31 07:26:30)